Dvadeset šest godina od početka progona i ubistava u Prijedoru

Prije 26 godina, rano ujutru, 30. aprila kroz glavnu prijedorsku ulicu prolazilo je vozilo i iz njega preko megafona, građani su upozoravani da budu mirni i da ne stvaraju paniku.
Sljedećeg dana, u 6 sati ujutro, spikerica Jadranka Vejo-Rečević čita zvanično saopćenje: – Građani i građanke prijedorske opštine, ostanite mirni u svojim domovima. Noćas je SDS preuzela vlast u našoj opštini i ona garantuje ostalim narodima koji žive na ovim prostorima punu ravnopravnost i suživot. Nije se moglo više čekati, brojni problemi koji su vodili ovu opštinu i sve narode koji ovdje žive u propast, natjerali su SDS da preuzme stvar u svoje ruke i u ovome istorijskom trenutku ovu opštinu priključe Srpskoj Republici koja se ovih dana stvara. Na ovim prostorima oduvijek je živio srpski narod i mi na to imamo neotuđivo pravo. Nakon toga emitovana je himna „Bože pravde“. Prijedor se ubrzo pretvorio u jedan od najkrvavijih gradova u BiH.
Prema podacima Regionalnog saveza logoraša Banja Luka ubijeno je 3.178 ljudi, uglavnom Bošnjaka te nešto manje Hrvata, među njima 102 djece. Hiljade ljudi prošlo je kroz logore smrti Keraterm, Trnopolje i Omarsku. Srbi su nakon “preuzimanja vlasti” prekinuli sve veze, Prijedor je ostao potpuno odsječen od vanjskog svijeta. Lokalni mediji, poput Radio Prijedor i lista “Kozarski vjesnik” pridružili su se propagandi uperenoj protiv nesrpskog stanovništva. Vodili su medijsku hajku protiv bivših čelnika opštine muslimanske i hrvatske nacionalnosti, često zloupotrebljavajući i falsificirajući detalje iz njihovog privatnog života. Uz to, ovi mediji su širili vijesti da se u okolini Prijedora nalaze dobro naoružane muslimanske jedinice koje spremaju genocid nad srpskim narodom.
Radio je također obavijestio da sve nesrpske kuće moraju objesiti bijelu krpu iznad svog doma kao znak vjernosti srpskim vlastima. Charles McLeod, koji je posjetio općinu Prijedor u avgustu 1992., potvrdio je da su sve bošnjačke kuće bile identificirane bijelom zastavom na krovu. Punu 21 godinu, najveća masovna grobnica na Balkanu, jama Tomašica krila je mračnu tajnu o likvidacijama bošnjačkih i hrvatskih žrtava u Bosanskoj krajini. Iz Tomašice je ekshumirano više od 420 posmrtnih ostataka. (Index.ba)