Kako je sultan Mehmed III uz pomoć Bošnjaka i Albanaca porazio 15 evropskih država zajedno pod zastavom Halifata

Nakon dolaska na vlast sultana Yavuza Selima Osmansko carstvo je od tadašnje površine od 2 miliona 375 hiljada naraslo na čak 6 miliona 557 hiljada kvadratnih kilometara. Nakon što je preuzeo zastafu Hilafeta Yavuz Selim želio je krenuti u pohod na Evropu ali životni vijek ga nije poslužio, umro je od jedne bolesti. Kasnije je Sulejman veličanstveni dodatno proširio teritoriji carstva, da bi njegov nasljednik Selim II tada i Rusiju primorao da Osmanskom carstvu redovno plaća porez. Nakon Selima na prijestol dolazi njegov sin Murat III u čijem vremenu je Osmansko carstvo doseglo svoj vrhunac moći. Osmansko carstvo u svojim granicama na vrhuncu moći Evropa na to sve nije mirno gledala, u to vrijeme Evropa uspijeva unaprijediti svoje naoružanje i doći u situaciju da njihove puške i topovi nadjačaju one koje je posjedovalo Osmansko carstvo. Austrija je u tajnosti nastojala da okupi evropske države za pobunu protiv nametnutog poreza od strane Osmanske carevine, istovremeno je koristila svoj uticaj na katoličko stanovništvo unutar Osmanskog carstva i podstrekivala ga na pobunu. U to vrijeme Bosanski Telli Hasan paša kreće u pohod na tvrđavu u današnjem Sisku u Hrvatskoj ali biva poražen od strane krstaškog saveza evropskih država. Nakon što je ta vijest došla na sultanov dvor, Murat III objavljuje rat Austrougarskoj i šalje vojsku da suzbiju upade austrougarskih i njemačkih snaga unutar granica carstva. Ali tada je smrt zadesila sultana Murata na dvoru i to je bilo ohrabrenje i prilika za krstaški savez da još snažnije krene u napad. Sa vojskom od 70.000 ljudi napadaju Ostrogon tvrdžavu u današnjoj Madžarskoj i zauzimaju je. Kada su tu pobjedu vidjele ostale evropske države na čelu sa Papom, svi su pohrlili u rat protiv Osmanlija na Balkanu. Tada na Osmanski prijestol dolazi Mehmed III, iako je bio veoma mlad tada, bio je jako dobro pripremljen i obrazovan. Dok je se Mehmed III pripremao da stane na čelo Osmanske vojske za rat protiv krstaša, na istoku carstva perzijanci kreću u napad sa leđa. Širom carstva kreću pobune protiv Osmanske vlasti. Tako su ratna zvona zvonila sa svih strana širom Osmanskog carstva. Sultan Mehmed tada šalje vojsku da suzbije pobunu unutar granica carstva i ujedno zaustavi napade perzijanaca dok on kreće u pohod na Evropu zajedno sa janjičarima i regularnom vojskom. Kada su janjičari ugledali samog sultana na čelu svi su obradovali. Osmanska vojska okupila je tada 80.000 vojnika dok je sa Krima stiglo u pomoć još dodatnih 20.000. U ovom pohodu sultan Mehmed III je sa sobom nosio ogrtač Poslanika s.a.w.s i pod zastavom hilafeta stao je naspram krstaške vojske. Oktobra 1596. godine savez krstaških država tada okuplja vojsku od nekoliko stotina hiljada ljudi i zauzima poziciju kod sela Keresztesa u današnjoj Madžarskoj. Dok je 15 krstaških država bilo skupa, Mehmed III je bio sam i znao je da će ovo biti vrlo teška bitka. Vođa krstaške vojske, austrijski car Maksimilijan III dao je naredbu za napad. Krstaška vojska Broj topova na austrijskoj strani bio je 300 i imali su veći domet od onih 100 koje je Osmanska vojska imala. Ovi topovi su najviše pogodili Osmanske snage u sredini koje su uveliko nastradale. Janjičari koji su se nalazili u sredini pali su u bezizlanu situaciju i sultan Mehmed je naredio povlačenje. Sultan Mehmed koji je bio pred teškim porazom povukao se do jednog sela gdje je podigao zastavu Islama i u suzama počeo da se moli. Sultanove krimske snage su potpuno razbijene i krstaška vojska u potpunosti uzima u okruženje šator sultana Mehmeda. Tada se sultan Mehmed konsultuje sa Saddedin šejhom oko povlačenja, međutim ovaj alim ohrabruje sultana i govori mu kako su njegovi preci baš u ovako kritičnim trenucima ostvarivali velike pobjede. Janjičari su okružili sultanov šator sa ciljem da ga zaštite i spriječe ulazak neprijateljskih vojnika. Tada sultan Mehmed stavlja ogrtač Poslanika s.a.w.s i ulazi u prve redove uz janjičare da se bori uz povike Allahu Ekber. Tada okolno stanovništvo koje je vidjelo kako se sultan nalazi u bezizlaznoj situaciji uzima drva, kamenje i kreću da pomognu sultanu. Osmanski vojnici koji su se bili povukli tada, ponovo se vraćaju u bitku nakon što su čuli povike "Neprijatelji bježe" i sa lokalnim stanovništvom okružuju krstašku vojsku. Tada akindžijski komandant Džafer paša napada krstašku vojsku sa leđa gdje se krstaši daju u bijeg. Prema Osmanskim izvorima ubijeno je više od 50.000 hiljada krstaša od kojih je oko 20.000 skoro stradalo tokom bijega. Osmanska vojska Sva njihova oprema i topovi pali su u ruke Osmanske vojske. Krstaški savez je još jednom pod zastavom Halife dobio šamar islamskog jedinstva. Albanci muslimani, Srbi koji su prihvatili Islam, Bošnjaci muslimani, krimski Tatari, zajedno sa turcima ostvarili su još jednu pobjedu. Paralelno na istoku muslimanski Kurdi, muslimanski Arapi i muslimanski Turci zaustavili su napad Perzijanaca i ugušili pobunu unutar Osmanskog carstva. Ovi hrabri vojnici tada recitovali su Ajete "Svi vjernici su braća", i pokazali su cijelom svijetu šta jedinstveni muslimani mogu. Današnji muslimani su odavno zaboravili Ajete koji govore: „Svi se čvrsto Allahova užeta držite i nikako se ne razjedinjujte! "