Banja Luka nikada nije bila srpski grad

Potkraj agrarne reforme1918-1919.godine, kojom je na temelju diskriminatorskog zakona oduzeta zemlja Bošnjacima, korištene su i terorističke metode kao poznati “Marš smrti” iz 1919.godine u kojem su masovno učestvovali Bošnjaci iz Lijevče Polja kraj Banjaluke.U tom vremenu na njegovim plodnim prostorima živjelo je oko 50.000 Bošnjaka muslimana, od kojih su više hiljada njih ubijeni od strane srpskih terorista prilikom “Marša smrti”, a preostali dio civilnog stanovništva su protjerali tokom etničkog čišćenja sa viševijekovnog ognjišta.Duga kolona stradalnika išla je do zbirnih logora na Sandžaku i Kosovu, odakle su prebačeni u Tursku i Anadoliju.Tada su Bošnjaci i njihove porodice izgubili zemljište i zemljišni posjed u općini Banjaluka na najbrutalniji način, genocidom.Srpske porodice, bezemljaši i Solunaši su se naselili na otetu zemlju Bošnjaka.Došlo je do nagle promjene demografske i vlasničke strukture stanovništva.Kao ilustratori navode se pokazatelji da ni jedna srpska porodica do 1878.godine nije bila vlasnik zemljišnog posjeda u Lijevče Polju kraj Banjaluke. Tek poslije agrarne reforme 1918-1919.godine intenzivno se vrši naseljavanje srpskog življa u Banjaluci.Prema prvom popisu stanovništva u Bosni i Hercegovini 1910.godine za vrijeme Austrougarske, prema vjerskoj strukturi stanovništva u gradu Banjaluci, Bošnjaci muslimani su bili apsolutna većina stanovništva sa 67,7%, dok ostali procenat stanovništva otpada na Srbe, Hrvate, Crnogorce i dr.Iz navedenog procenta se može zaključiti da Banja Luka nikad nije bila srpski grad, kako tvrde današnji srpski statističari. Srpski živalj u Banjaluku se počeo doseljavati krajem 19.i početkom 20.stoljeća.Nagli porast srpskog življa nastaje nakon sprovedene u djelo agrarne reforme 1918-1919.kao i one tokom 1946.godine.Uz sve to, povećanju srpskog življa u Banjaluci doprinijelo je i stacioniranje korpusa JNA, sa preko 25.000 vojnika i oficira, koji su uglavnom bili iz Srbije i Crne Gore, koji su mahom dobijali stanove za svoje porodice poslije zemljotresa iz 1969.godine.Proces nasilne promjene stanovništva vrši se sistematski od uspostave Kraljevine SHS pa traje sve do danas, ne bil’ se Banja Luka prikazala srpskim gradom.Ali sve do 1992.godine i genocida te etničkog čišćenja Bošnjaka muslimana iz ovog grada srpski živalj nije bio većina u njemu.