Muslimanima koji ne mare za politiku upravljat će političari koji ne mare za islam

Piše: Edhem Šerkavi / Preveo i prilagodio: Abdusamed Nasuf Bušatlić Na ovaj dan (27. februar) 2011. godine, umro je Necmettin Erbakan, najpoznatiji predstavnik političkog islama u Turskoj. Erbakan nije bio šejh, nije studirao šerijatsko pravo, bio je mašinski inženjer, doktorirao je na univerzitetu u Ahenu u Njemačkoj, ali je vjerovao da islam nije objavljen da bi se povukao u džamije, već da upravlja društvom. U tom smislu je i zjava Necmettina Erbakana: ”Muslimanima koji ne mare za politiku upravljat će političari koji ne mare za islam.” Zato je odlučio ući u politiku. Prvi put je uspio ući u parlament kao samostalni kandidat na izborima 1969. godine, da bi godinu dana nakon izbora osnovao Partiju nacionalnog statuta. Ubrzo je njegova politička partija zatvorena zbog navodnog kršenja normi sekularizma. Erbakan je 1972. godine osnovao Partiju nacionalnog spasa sa kojom je godinu kasnije izašao na izbore i dobio 51 zastupničko mjesto u parlamentu i imenovan je na funkciju zamjenika premijera Turske. Međutim, nakon vojnog udara 1980. godine, Erbakan je završio u zatvoru, a njegova partija je zabranjena. No, Erbakan se nije predavao. Nakon izlaska iz zatvora on je 1983. godine, osnovao Stranku prosperiteta (Refah partija) sa kojom je pobjedio na izborima 1995. godine i postao premijer Turske. Međutim, vojni vrh ga je ponovo proglasio prijetnjom sekularizmu i Erbakan je bio prisiljen da napusti svoj položaj, iako je jedno od najvažnijih načela sekularizma poštivanje odluka glasača na izborima. Erbakan nije bio daleko od života muslimana i muslimanskih naroda, imao je jasne antiizraelske stavove i uspješno je posredovao u sporu između mudžahida u Afganistanu. Erbakan nije bio jedan od halifa koji su vladali muslimanskom državom, on je bio musliman u svjetovnoj (sekularnoj) državi koja je islam vidjela kao opasnost. U toj državi i u takvom ambijentu radio je i djelovao Erbakan, što njegovi kritičari nisu razumijeli. Jer, mi smo često skloni kritici iako ne poznajemo stvarnost i okolnosti u kojima drugi ljudi žive. U tom smislu je i poučna priča o drvetu i ekseru. Naime, spominje se da je drvo reklo ekseru: ”Vidi šta si mi uradio i koliku si mi rupu napravio.” Ekser mu je odgovorio: ”Da si vidio silinu udaraca u moju glavu, vjerovatno bi me opravdao.” Istina je da Turska danas žanje plodove koje je Erbakan zasijao, u vrijeme kada se na prijemu u tursku vojsku gledalo da li na koljenima (hlačama) kandidata ima tragova od klanjanja, odnosno od činjenja sedžde, i kod koga bi primjetili takve tragove, on bi po kratkom postupku bio odbijen.